سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی

بشریت مدیون حوزه

متن سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین ابوترابی

در جمع طلاب و استادان مدرسه علمیه دارالسلام

۹۵/۷/۶

بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد صلی الله علیه و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین واللعن الدائم الابد علی اعدائهم اجمعین

قال الله العظیم فی محکم کتابه : «الّذیںݡݐَ یَذکُرُونَ اللَه قیاماً و قُعوداً و عَلی جُنُوبِهِم و یَتَفَکّرونَ فی خَلقِ السَّماواتِ و الأرضِ رَبَّنا ما خَلَقتَ هذا باطلاً»(آل عمران/۱۹۱)

با عرض ادب محضر تربیت یافتگان در مدرسه قرآن و عترت، جوانان بر گزیده و منتخبِ خدای سبحان برای استفاده از محضر قرآن کریم و پیامبر اعظم و اهل بیت آن بزرگوار، پدران والا مقام ، مادران گرانقدری که در خانه نورانی به نور ایمان و اخلاق و آموزه های دینی حضور دارند، امیدوارم که خداوند برکاتش را بیش از گذشته بر دلهای پاک شما و خانه های نورانیِ بیاد خدای شما نازل فرماید و این فرزندان را ذخیره  دنیا و آخرت شما قرار بدهد.

لازم می دانم به نوبه ی خودم از محضر استادان گرانقدری که با آراستگی به علم و ایمان، نورانیتِ اندیشه و قلب و طهارت و پاکیزگیِ زبان اثر مناسبی برای تربیت علمی و اخلاقی و رشد و تعالی این فرزندان برافراشتند تقدیر و تشکر داشته باشم، برای یکایک بزرگواران و معاونت محترم آموزشی و  شاگردان این مدرسه که عشق و علاقه و محبت دردیدگانشان موج می زند آرزوی توفیق دارم، از محضر جناب آقای رمضانی استاد محترم آراسته به علم و نورانیت  قرآن که نقش مهمی در تربیت شاگردان این مدرسه داشتند و دارند تشکر و تقدیر می‌کنم، از هیئت امنای مکرم و متعهد که به عنوان واضعانی توانا و با اندیشه ای بلند نقشه ی راه این مدرسه را تعیین فرموده و مدیریت می کنند تشکر و برای آنان آرزوی توفیق دارم .

خدای متعال را شاکرم بر نعمت وجود پر اثر و ارزشمند برادر گرانقدرم حضرت حجت الاسلام و المسلمین استاد معظم جناب آقای اسکندری که سکان دار این حرکت بودند و هستند،  برای این برادر عزیز و همه واضعان و همه یاران توانمند و هوشمند ایشان از خداوند متعال آرزوی توفیق و سعادت روز افزون دارم .

خانه و خانواده‌ای استثنایی

یکی از راه های شناخت هر مؤسسه فرهنگی  نگاه به کار کرد و خروجی آن مجموعه است .

یکی از راه های ارزیابی یک خانه که بر دو رکن کلیدی «مدیریت پدر» ، و رکن بسیار مهم و حساس «مادر» به عنوان مدیر خانه استوار است، بررسی ونگاه به محصول آن خانواده است، خانه امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام دارای ارزش ها و سرمایه های پایان ناپذیر است، از هر زاویه ای بنگریم این خانه خانه ی ممتازی است، کامل‌ترین مصداق«فی بیوتٍ اذن الله ان ترفع» این خانه بالا می رود ، این خانه در جوار خانه حق است. اما یکی از حوزه های ارزیابی، نگاه به فرزندانی است که در این خانه تربیت شده اند ، بی نظیر اند . استثنائی هستند . شخصیتی که ما در آستانه شهادت او قرار داریم حضرت اباعبدالله الحسین علیه الصلاه و السلام فرزند این خانه است، بانویی که عالم را به حیرت واداشته است ، حضرت زینب کبری علیها افضل التحیه و السلام فرزند این خانه است ، خانه خانه ای استثنایی است . بی تردید یکی از راه های ارزیابی حوزه علمیه، نهادی که در طول بیش از هزار سال نقش مهمی در دنیای اسلام و در خدمت به آموزه های دینی ایفا کرده است نگاه به محصولات این خانه و انسان های تربیت یافته شده ی در این مدرسه است.

بشریت مدیون محصولات حوزه

 انسان هایی که در  حوزه های علمیه ی نورانی به نور قرآن و عترت در طول تاریخ تربیت شده اند در هیچ مدرسه ای یافت نمی شوند، بسیار استثنایی هستند، هرچه ما امروز داریم، در سایه برکات این شخصیت های استثنایی است. اگر نبودند این مردان، این فقها، این مفسرین و مدرسین قرآن کریم، این محدثین عالی قدر، این عرفای فرزانه، این حکمای استثنایی، قطعاً امروز جامعه ما از نعمت آموزه های قرآن و اهل بیت محروم بود. در عرصه های سیاسی، در عرصه های اجتماعی فرهنگی و نهادینه شدن دین در جامعه،  محصول کار این مردان بزرگِ تربیت یافته در مدرسه قرآن و عترت می باشد. این که می بینید با آغاز محرم ، انقلاب عظیمی در عالم اسلام در کشور ایران در کشور عراق رخ می دهد، این حرکت عظیم ، محصول کار فقها، علما و شخصیت های برجسته دینی است که این مدرسه و مکتب عاشورا را معرفی کردند، بین ما و حضرت اباعبدالله الحسین این پیوند استوار را برقرار کردند، ما بر سر خوان آنها نشسته ایم، فهم ما از دین و نهادینه شدن تفکر اهل بیت(ع)، ثمره ی کار این بزرگواران است، ویژگی ها و جایگاه استثنائی که  امروز جامعه ی ما و ایران اسلامی در عرصه های فرهنگی،  اجتماعی و سیاسی دارد،  محصول کار بزرگ علما در طول تاریخ است ، همین انسانهای تربیت یافته در مدرسه اهل بیت(ع). آیا تردیدی دارید که انقلاب اسلامی با همه‌ی ارزش ها محصول کار شخصیتی است که همه‌ی هویتش را از مدرسه امام صادق(ع) دارد؟ حضرت امام قدس الله نفسه الزکیه .

امام  و رهبر ی معظم محصول مدرسه‌ی قرآن و عترت

شخصیت امام  خمینی (ره) در مدرسه امام صادق(ع) در محضر فقه و  قرآن و حکمت شکل گرفته و راه را برای تحول عظیم در جامعه‌ی ما هموار فرموده ، امروز اگر نقش تعیین کننده رهبریِ صالح، رهبریِ برآمده از آموزه های حیات بخش دین ، رهبری آراسته به فقاهت، به عدالت، به بصیرت، به شجاعت، به درایت، و به استقامت را در مدیریتِ نه ایران بلکه دنیای اسلامی می‌بینید؛ این محصول مدرسه قرآن و اهل بیت: است . اگر حوزه علمیه قم و مشهد مقدس نبود ، اگر استادان بزرگوار نبودند اگر امام نبود اگر علامه طباطبایی نبود که این شاگرد تربیت نمی شد این محصول این مدرسه است ، لذا جوانان عزیز جایی که شما قرار دارید یک نقطه مقدس و یک نهاد بالنده ای است که  این مردان بزرگ در آن تربیت شده اند ، خودتان را باید به آنان نزدیک کنید .

درسهایی از زندگی آیت الله بهجت (ره)

 با این فراز وارد معرفی یک شخصیتی بشوم که می‌تواند یک الگویی برای شما بزرگواران باشد . شخصیتی که در قله است اما خودش را در قعر دره می‌بیند ، حضرت آیت الله بهجت قدس الله نفسه الزکیه به حقیر فرمودند که بعضی به من مراجعه می‌کنند و می‌خواهند که آن‌ها ر ا نصیحت بکنم ، به نظرم مراد ایشان از «بعضی»، بعض خواص بودند؛ فرمودند که : من به آنها می‌گویم که محمد تقی بهجت را نگاه کنید، ببینید  چه می کند شما آن کارهارا نکنید . اگر میخواهید به کمال برسید مرا نگاه کنید و از آنچه محمدتقی بهجت انجام می دهد دوری کنید تا اوج بگیرید . این محصول این مدرسه است، بنده در جلسه‌ای خدمت ایشان بودم که فرمودند در محضرشان صحبتی داشته باشم، در آنجا عرض کردم: عالم بزرگواری که از هیچ یک از اعمال خود راضی نیست و از همه‌ی اعمال خودش استغفار می کند چگونه به مردم بگوید که مثل من باشید ؟ باید به مردم بگوید تلاش کنید، مبادا مثل من باشید. اوج بگیرید . سلمان فارسی را الگوی خودتان قرار دهید . من از هیچ یک از اعمالم راضی نیستم از نمازم استغفار می کنم از تحصیلم استغفار می کنم. مرحوم حاج شیخ محمد تقی بافقی یک شخصیت استثنایی بود، امام بزرگوار فرموده بودند  مرجع مسلمین باید حاج شیخ محمد تقی بافقی را در زهد الگوی خود قرار دهد، ایشان در شجاعت و در امر به معروف و نهی از منکر هم استثنایی هستند.

خانواده‌ی رضاخان بدون حجاب وارد حرم حضرت معصومه (س)  می شوند، این مرد الهی امر به معروف میکند، رضاخان شخصاً از تهران حرکت کرد به طرف قم و این عالم را در حرم مطهر با چکمه مورد اهانت قرار داد و بعد هم مرحوم بافقی را به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) تبعید کرد، یکی از بازاریان تهران که مردی آراسته و از اولیای خدا بود، به بنده فرمود که رفتیم در تبعید گاه برای زیارتِ مرحوم بافقی؛ ایشان که در یک زیرزمین نمور و با یک تخت چوبی زندگی می کرد، دوجمله فرمودند: یکی این که رابطه تان با خدا چگونه است ؟ بگونه ای  این را سؤال کردند که ما لرزه بر وجود خودمان احساس کردیم؛ هیچ تاحالا فکر کردید که رابطه مان با خدا چطوری است ؟، معمولاً ما برای این رابطه حسابی باز نمی‌کنیم، نکته ی دومی که فرمودند این بود: شده دو رکعت نماز بگذاری و بعد از نماز سر به روی خاک بگذاری و از نمازی که خواندی توبه کنی، استغفار کنی،  بگوئی خدایا این چه نمازی بود من خواندم ؟ مبادا این نماز تکرار بشه . واقعاً توبه کنی از این نماز ، استغفار کنی؛ خُب کسی که این نگاه را به خود دارد و از نماز خودش استغفار می‌کند چطور بگوید که مثل من باشید و مثل من نماز بخوانید. شخصاً در همین سالهای پایان حیات مرحوم آیت الله بهجت محضر مبارکشان بودم، فرمودند: که من هنوز به سن بلوغ نرسیده بودم شاید ۱۲ یا ۱۳ سال داشتم خیلی خردسال بودم بدن کوچکی داشتم، در نماز جماعت در حرم حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شرکت می کردم،  گاهی ازدحام جمعیت زیاد بود و جا نبود، من می رفتم روی جای شمعدانی‌ها  اونجا می‌ایستادم و اقتدا می کردم، فرمودند در آن سن و در آن نماز مکاشفاتی داشتم در آن سن و سال گمان می‌کردم که هر کسی در این نماز شرکت دارد این مکاشفات را دارد و اختصاص به من ندارد؛ از قبل از بلوغ  تا پایان عمر، حاج شیخ محمدتقی بهجت شاگرد امام صادق(ع)، یک نگاه به نامحرم ندارد، یک غیبت گوش نکرده است، یک دروغ نگفته است، این محصول این مدرسه است  این مرتبه اول است. برای این که این باورم را که بعضی از شاگردان مرحوم قاضی منتقل کرده بودند و اساتیدمان فرموده بودند تثبیت کنم باز محضر مبارکشون عرض کردم: عالِم بزرگواری که در محضرش هستیم  افتخارش این نیست که در طول عمرش از همان دوران قبل از بلوغ تا امروز یک گناه نکرده است، افتخارش چیست ؟ “الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم”، این یک کلاس دیگریست، کسانی که دائم بیاد خدا هستند ؛ دائم . یک لحظه غافل نیستند ، چه کسی میتواند گناه نکند اما یاد خدا هم نباشد؟ گفتند : افتخارشان این است که در طول عمرشان مراقب بودند که همیشه بیاد خدا باشند ، همیشه در محضر خدا باشند، اینها شاگردان این مدرسه اند، این جمله امام بزرگوار را شاید شما هم شنیدید، می‌فرمودند : «عالم محضر خداست در محضر خدا ، خدارا معصیت نکنید»، امام خودش را در محضر خدا می دید.«یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم» وقتی به پهلو خوابیده اند، این آیه ظاهرش اینه وقت خواب هم که  انسان به پهلو خوابیده، آیا مانعی دارد در آن حالت  هم بیاد خدا باشد؟ چرا خوابِ انبیاء حجت است؟ چرا حضرت ابراهیم خلیل الرحمن در خواب می بینند ، “اری فی المنام” ؛ در خواب دیدم شمارا ذبح می کنند ، همین مأموریت خواب و بیداری است. یکی از شاگردان آیت الله حاج شیخ محمدحسین اصفهانی که استاد آیت الله بهجت بودند  نقل می کنند از حالات ایشان که تو حرم حضرت امیرالمومنین(ع) مشغول زیارت بودند ظاهراً داشتند زیارت حضرت امیر را میخواندند اشتباهاً السلام علیک یا اباعبدالله می گویند ظاهراً همانجا حضرت امیرالمومنین(ع)  لب های ایشان را می بوسند، خیلی جلیل القدر و خیلی استثنایی است در علم و عمل ، اینها محصول این مدرسه اند می فرماید که درس ایشان سنگین بود،فرا گرفتنِ مطالب گاهی سخت بود گاهی سوال داشتیم، آیت الله بهجت یک شاگرد بسیار برجسته بودند، در خواب از آیت الله بهجت سوال می کردیم و ایشان در خواب جواب میداد. در سیر و سلوک و تهذیب و دوری از گناه، باید به این مقام رسید. در سوء ظن به خود و خود را و عمل خود را هیچ ندیدن، این مقام مهم است و مورد نظر. ببینید محمد تقی بهجت چه میکند شما نکنید؟! فرمودند که یک روزی در نجف در دوران تحصیلم دیدم خیلی حالم بد است نمیتوانم بروم سر درس، تقریباً تصمیم می گیرند که آن روز تشریف نبرند درس ، اما زمان درس که فرا می رسد فرمودند که فکر کردم که من که میخواهم در حجره بمانم و استراحت کنم میروم سر کلاس درس همانجا استراحت میکنم روی درس فکر نمیکنم هیچ ذهنم را به تفکر وا نمیدارم فقط مطالب استاد را به خاطرم می سپارم ضبط می‌کنم بعد که آمدم آنچه که ضبط کردم را می نویسم و بعد که حالم خوب شد روی آنها فکر می کنم  .جوانان عزیز ! اینطور میشود محمدتقی بهجت ، یک فقیه استثنایی .  اولاً خودتان به کمالی که خدا براتون مقدر کرده می رسید ، استعداد های بالقوه شما به فعلیت می رسد و این برکتش برای خود شماست، بعد برای جامعه مفید می شوید ، عالم ربانی ، عالم مهذب و عالم وارسته می شوید .

و پایان عرایضم جمله ای که می تواند به عنوان یک دستور العمل روشن برای همه ما راه را هموار کند و مسیر سعادت را تبیین نماید، این جمله را از این عالم بزرگوار عرض کنم ، ممکن است این سوال در ذهن ما باشد که آقا ما چه کنیم؟ دستوری بفرمایید.

توصیه آیت الله بهجت این بود ؛ میفرمودند : به آنچه که میدانید و به آنچه که علم دارید عمل کنید و آنجا که علم ندارید توقف کنید . این راه سعادت دنیا و آخرته . در یه جمله دیگه می فرمودند : آنچه را که علم دارید زیر پا نگذارید آنچه را که میدانید زیر پا نگذارید ، این تمام عرفان است .

یعنی به هرجا انسان میخواهد برسد راهش همین است . اولاً به دنبال علم باشد. ثانیاً به آنچه که علم دارید عمل کند .این راه سعادت است .

تلاش دوستان این است که اینجا را نورانی به نور علم بکنند و شما در مسیر نور علم حرکت کنید ، این سخن هم کلام خداست : «وَلٰا تَقْفُ مٰا لَیسَ لَکَ بِهِ عِلم.» انشالله موفق و پیروز  و سربلند باشید و خداوند خودش مدیریت و اداره‌ی شما را عهده دار باشد و به دعای ولی عصر امام زمان ارواحنا فداه از بهترین منتظران و از بهترین پیروان آن حضرت و ان شاءالله اصحاب با وفای آن بزرگوار باشید

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته